Uitval Joost

Lieve, lieve, lieve patiënten,

Het lukt me even niet meer. Het gedoe is me even te veel geworden en ik moet even aan mezelf werken voordat ik weer aan de slag kan. Er is in de afgelopen jaren zoveel veranderd aan mijn beroep en ik ben inmiddels zoveel tijd kwijt aan organiseren, protocolleren, overzien en strijden dat er te weinig energie overbleef voor wat ik echt leuk vind: zorg leveren aan u, de patiënt. De balans raakte zoek en ik raakte moe en onrustig. Overspannen. Opboksen tegen het gedoe ‘rond’ de patiëntenzorg heeft me leeg en slap gemaakt. Ik slaap er niet meer van en het lukt me niet meer om mijn batterij op te laden. Ik laat alles te veel aan mijn hart komen en kan het allemaal niet meer loslaten. Daar moet ik aan werken.

De komende tijd hebben heel lieve collega’s zich opgeworpen om me te helpen en voor me in te vallen in de praktijk die uiteraard gewoon door blijft draaien. Mijn geweldig goede personeel en de invallende dokters zijn mijn redding. Wees lief voor hen. Ondertussen ga ik tot rust komen en nadenken over manieren om wel betrokken te zijn, maar ook energie te houden om op de been te blijven. Maak u geen zorgen, ik blijf niet weg. U bent mijn lust en mijn leven. En zodra ik weer gezond ben, probeer ik u ook weer gezond te houden.

Groetjes,

Joost